(ओसामा बिन लादेन यस्ता व्यक्ति हुन् जसले विश्वको सबैभन्दा शक्तिशाली अमेरिकालाई समेत एक दशकसम्म हल्लाएर राखे र २ मे, २०११ पाकिस्तानको जलालाबादको एबोटाबादमा ओसामा बिन लादेनलाई अमेरिकी सैनिक कमाण्डोले हत्या गरेको थियो । ओसामा बिन लादेनमाथि कसले गोली चलाएको थियो भन्ने कुराको अहिलेसम्म पनि आधिकारिक कुनै बयान त छैन तर एक अमेरिकी नेभी सिल अफिसर रोबर्ट ओ नीलले एक किताबमा आफ्ना तीन गोलीले लादेनको मृत्यु भएको दाबी गरेका छन् । नेभी सीलका ४ सय भन्दा बढी अभियानमा सामेल भएका रोबर्टले आफ्नो किताब ‘द अपरेटर’ मा यिनीहरुमध्ये एक महत्वपूर्ण घटनाबारे जिकिर गरेका छन् । उनै रोबर्ट ओ नीलसँग बीबीसीको आउटलुकमा अनु आनन्दले गरेको कुराकानीको अंश 🙂
११ सेप्टेम्बर २००१ मा जब न्युयोर्कको वल्र्ड ट्रेड सेन्टरमा हमला भयो त्यसबेला तपाई कहाँ हुनुहुन्थ्यो ?
११ सेप्टेम्बर २००१ मा जब वल्र्ड ट्रेड सेन्टरमाथि हमला भयो त्यसबेला म जर्मनीमा तैनाथ एक टोलीको सदस्य थिए र जर्मन स्पेशल फोर्ससाग् तालिम चलिरहेको थियो । जब यो खबर बाहिर आयो, तब म एक इमेल टाइप गरिरहेको थिएँ । हवाई हमलालाई मैले पनि अरु मानिसहरुले जस्तै टेलिभिजनमा देखेको थिएँ । केही बेरपछि यो हमलाका पछि ओसामा बिन लादेन रहेको बाहिर आयो । मैले त्यसैबेला अब अलकायदासँग युद्ध हुने अनुमान गरिसकेको थिएँ । त्यसको १० वर्षपछि ओसामा बिन लादेन अमेरिकी सेनाबाट मारिए ।
मे, २०११ को त्यो अभियानका बारेमा केही बताइदिनुहोस् न ।
यस अभियानका लागि देशका अलग अलग क्षेत्रबाट हामीलाई चयन गरिएको थियो । हामीलाई त यस्तो लागिसकेको थियो कि केही ठूलै घटना हुनेवाला छ, तर गर्न खोजिएको के हो भन्नेबारेमा हामीलाई पनि थाहा थिएन । तीन दिनपछि हामीलाई कुनै अभियानमा जाँदै छौं भन्ने थाहा भयो । जस्तो कि यो अभियानबारे हामी कसैलाई पनि भन्न सक्दैन थियौं । हामीलाई यो अभियान पूरा गर्न सक्छौं भन्ने पूरा विश्वास थियो, तर साथै हामी फर्किएर आउन नसक्ने आशंका पनि सँगसँगै थियो । यसका बाबजुद पनि मैले यो अभियानमा जाने निर्णय गरेँ ।
फर्किन सक्दैनौं भनेर सोच्नुको कारण के थियो ?
यसको कारण पाकिस्तान थियो, जससँग आधुनिक वायु सुरक्षा प्रणाली, राम्रो राडार, उच्च स्तरको सेना तयार थियो र साथैै हाम्रो हेलिकप्टर उडाइदिन पनि सक्दथ्यो । यदि हाम्रो हेलिकप्टरको इन्धन समाप्त भयो भने हामी पाकिस्तानी भूमिमा हुने छौं । हामी असफल हुने अवस्था आउने आशंका पनि थियो । यसको कारण हामी यो स्पष्ट भएर गएका थियौं कि सम्भवत हामी फर्किने छैनौं । यी सबै कुराका बाबजुद हामीले चुनौतीलाई स्वीकार ग¥यौं ।
२ मे, २०११ मा पाकिस्तानको एबोटाबादमा के भयो, यसबारे धेरै बताइसकिएको छ । केही पटक यसबारेमा विवाद पनि भयो । यसबारेमा कुनै आधिकारिक धारणा पनि छैन । त्यस अभियानका क्रममा के भएको थियो ? तपाई अफगानिस्तानबाट फर्किनुभएको थियो र फेरि के भयो ?
म अफगानिस्तानमा थिएँ । हामीलाई फोनको माध्यमबाट यसको जानकारी दिइयो । त्यसबेला हामीमध्ये केही ट्रेड मिलमा थियौं । हामीलाई यस अभियानमा जान भनिएको थियो । एडमिरलसँग कुरा भयो । उनले केही फिल्मसँग तुलना गरे । हामीले आ–आफ्नो घरमा फोन गर्यौं र अभियानमा निस्कियौं । हामीलाई दुई वटा हेलिकप्टरमा जाने जानकारी दिइयो । हाम्रा पछि दुई हेलिकप्टर छन् र यसका पछि दुई ब्याकअप हेलिकप्टर छन् । यसपछि हामी एयरबेसबाट उड्यौं । बोर्डर हुँदै एक नदीमाथि पुगेपछि हामी बायाँ मोडियौं, फेरि दाहिने र हामी पाकिस्तानको सीमा थियौं । पाइलटले हामी पाकिस्तानमा भएको बताए । हामीलाई त्यहाँ पुग्न ९० मिनेट लाग्यो ।
यस अभियानमा २३ नेभी सिल थिए र तपाईहरु दुई हेलिकप्टरमा हुनुहुन्थ्यो ?
हामी मुख्य अपरेशनमा सामेल थियौं । अर्को हेलिकप्टरमा हामीलाई आधा बाटोमा इन्धन उपलब्ध गराउनका लागि थियो र यस्तै भयो । त्यो ९० मिनेट हामी एक अर्कालाई हेर्दै गयौं । केही आफ्नो आइप्याडमा लागे भने केही उँघिरहेका थिए । ९० मिनेटपछि हामी त्यो आधुनिक मोर्डन सहरमा थियौं, जहाँ रिसोर्ट र गल्फ कोर्स थियो । पाइलटले हामीलाई छतमा उतारे । हामी उत्रिनेवित्तिकै त्यहाँ रहेको ढोकालाई बमले उडाउने तयारी गर्न लागेका थियौं, तर हामीलाई लाग्यो कि यो नक्कली ढोका हो । फेरि हामी अर्को ढोकालाई उडाउन चाहन्थ्यौं, तर हामीले ढोका खोल्न भन्यौं । हामीले त्यसलाई खोल्यौं र भित्र पस्यौं । अब हामी ओसामा बिन लादेनका अड्डामा थियौं । म हाम्रो टिमका सदस्यहरु कोठामा जाँदै गरेको देखिरहेको थियो, उनीहरु त्यहाँ रहेका महिला र केटाकेटीलाई अलग अलग स्थानमा जम्मा गरिरहेका थिए । हामी सबैलाई थाहा थियो कि कुनै पनि समय बम बिस्फोट हुन सक्छ र हामी सबै मारिन सक्थ्यौं । तर हामी तिव्र रुपमा अपरेशसनमा जुटिरह्यौं ।
अनी के भयो ?
हामीलाई कुनै महिलाले ओसामा दोस्रो तलामा भएको बताइन् । उनको सुरक्षामा एक छोरा थिए । म सँग रहेका केही दायाँ र केही बायाँ बाटोलाई सफा गर्दै अघि बढे । मसँग अघि अघि एक अर्को नेभी सिल कमाण्डो थिए । म उनको पछि थिएँ । उसको अघि केही मानिसहरु थिए । उनले अघिको पर्दा हटायो । अगाडि ओसामा बिन लादेन कोठामा हात उठाएर खडा थिए ।
हामीलाई थाहा छ कि यो काम क्षणभरमै भयो, तपाईले कति गोली चलाउनु भएको थियो ?
मैले ओसामा बिन लादेनमाथि तीन गोली चलाएँ । दुई गोली चलाउँदा उनी ठाडै थिए र तेस्रो चलाउँदा ढले । अगाडि उसकी पत्नी खडा थिइन् । उनको छोरा मेरो बायाँ छेउमा थिए । मैले उनीहरु दुवैलाई विस्तारामा लडाइदिएँ । तब बाँकी मेरा साथीहरु पुगे । मैले उनीहरुलाई अब के गर्ने भनेर सोधेँ । उनीहरु हाँस्न सुरु गरे । हामीले त्यसपछि कोठा र आसपासको तलासी लियौं र त्यहाँ रहेका हार्ड ड्राइभ र त्यहाँ रहेका अन्य इलेक्ट्रोनिक सामान जम्मा गरियो । म सँग अरु तीन जना ती सामान लिएर बाहिर पुगे । त्यसपछि फेरि हामीले ओसामाको शरीरलाई बाहिर ल्यायौं । क्याप्टेन फिलिप त्यहाँ थिए । त्यसपछि त्यहाँबाट बाहिर जानका लागि टिमका सदस्यहरुलाई जम्मा ग¥यौं । यस अपरेशनका क्रममा मेरो अघि जाने सैनिक अर्को समूहका थिए । उनीहरु सबै सैनिकले ओसामालाई कसले गोली चलायो भनेर सोधेका थिए । त्यसबेला मैले भने, ‘गोली मैले हानेको हो ।’ फेरि उनले भने, ‘मेरो परिवारको तर्फबाट तपाईलाई धन्यवाद ।’
तपाई एबोटाबादमा हुनुहुन्थ्यो । तपाईहरुको हेलिकप्टर दुर्घटनाग्रस्त भयो । फेरि कसरी बाहिर निस्कनुभयो ?
हामीसँग केही ठूला हेलिकप्टर थिए, जुन हामी पछि ४५ मिनेटमा त्यहाँ पुगे । ती मध्ये एउटालाई हामीलाई लिन बोलायौं । जुन टोलीको हेलिकप्टर दुर्घटनामा परेको थियो, उनीहरु त्यो हेलिकप्टरमा चढे र अरु आ–आफ्नो हेलिकप्टरमा फर्कियौं । ओसामाको शरीर र डीएनए पनि । हामीहरु अफगानिस्तानको सीमा क्षेत्रतर्फ गयौं । हामीलाई यदि ९० मिनेटसम्म लगातार उड्न सकेमा सुरक्षित निस्किन सक्छौं भन्ने थाहा थियो । हामीले आफ्नो घडीमा स्टेपवाच अन गरेका थियौं । सबै चुप थिए । कसैले केही बोलेका थिएनन् । यसपछि समय बित्दै गयो र पाइलटले हामी अफगानिस्तानको सीमा आइपुगेको जानकारी दिए ।
अफगानिस्तान पुगेपछि के भयो ?
त्यहाँ पुगेपछि हामीले ओसामा बिन लादेनको शवको लम्बाई नाप्यौं । हामीलाई राष्ट्रपति ओबामाले नै यो चाहेको बताइयो । हामीसँग लम्बाई नाप्ने टेप थिएन र हामीले ओसामाको शव नजिकै रहेको एक स्नाईपरलाई लिएर उनको लम्बाई अनुमान लगायौं । त्यसपछि ओसामाको शरीरलाई अर्को बेशमा लगियो । त्यसपछि हामीले ओसामाको अड्डामा जे भेटेका थियौं, त्यसको अनुसन्धानमा एफबीआई जुट्यो । त्यसपछि ओसामाको शवलाई एक अमेरिकी नौसेनाको जहाजमा राखेर फारसको खाडीमा लगियो । मेरो फोन बज्न थाल्यो । भर्जिनिया, सेन्ट डियागो र वासिंगटनबाट फोन आउन थाल्यो । मेरा एक साथी ह्वाइट हाउसमा नै काम गर्दथे । उसलाई कसैले तिम्रो साथीले ओसामालाई मा¥यो भन्ने जानकारी दिएको थियो । मेरो परिवार र मेरा साथीहरुलाई म प्रति ठूलो गर्व अनुभूति भयो । जो स्वभाविक हो ।
तपाईले नेभी सील छाड्नुभयो तर तपाईले यो किताब लेख्ने निर्णय किन गर्नुभयो । तपाईको यो निर्णयलाई नेभी सीलको गोप्यता कोड भंग गरेको समेत भनिएको छ । तपाईको एक कमाण्डरले खुलापत्र लेखेर नै आर्थिक लाभका लागि लेखेको भनेका छन् ।
यो ओसामा बिन लादेनको अभियानका विषयमा होइन तर त्यस मानिसको कहानी हो, जसलाई पौडिन आउँदैन थियो र जो संयोगले नेभी सीलमा पुग्दछ र आफ्नो अथक मेहनतले एक महत्वपूर्ण अभियानको हिस्सा बन्दछ । यो साबित गर्दछ कि तपाई आफ्नो मेहनतले जे पनि गर्न सक्नुहुन्छ । जहाँसम्म कोडको कुरा छ त्यो मलाई थाहा छ कि गृहयुद्ध सम्बन्धी केही यस्ता पुस्तकहरु लेखिसकिएको छ ।
